Blog
Zatarcie skazania jest instytucją umożliwiającą powrót do życia w społeczeństwie bez krępującej przeszłości kryminalnej. Jednakże może ono nastąpić wyłącznie, gdy w procesie przebiegu resocjalizacji osoby skazanej nie występuje ponowne przekroczenie prawa. Zgodnie z art. 106 kodeksu karnego z chwilą zatarcia skazania uważa się je za niebyłe. Wtedy wpis o skazaniu usuwa się z rejestru skazanych. Zatarcie skazania nastąpić może z mocy samego prawa lub na wniosek osoby skazanej.
Procedura związana z zainicjowaniem i przeprowadzeniem postponowania sądowego w sprawie ubezwłasnowolnienie częściowego i całkowitego jest bardzo sformalizowana. Przepisy Kodeksu postępowania cywilnego (dalej: K.p.c.) regulują kto jest uprawniony do złożenia wniosku w przedmiocie ubezwłasnowolnienia danej osoby. W tym kręgu znajdują się:
- małżonek osoby, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie
- jej krewni w linii prostej oraz rodzeństwo
- jej przedstawiciel ustawowy (np. rodzic, opiekun prawny osoby małoletniej)
W obrocie prawnym funkcjonuje wiele różnych umów ubezpieczenia, na mocy których ubezpieczyciel jest zobowiązany aby w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie, w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Roszczenia z tytułu umowy ubezpieczenia podlegają przedawnieniu dlatego warto pamiętać aby w razie sporu skierować sprawę do sądu przed upływem okresu przedawnienia.
Co do zasady, zgodnie z art. 819 § 1 kodeksu cywilnego (dalej: k.c.), roszczenia z umowy ubezpieczenia przedawniają się z upływem lat trzech. Jak liczyć początek i koniec wskazanego okresu?
Rodzice żyjący w rozłączeniu to rodzice, którzy nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego, nie mieszkają wspólnie w jednym mieszkaniu czy domu. Zatem mowa o separacji faktycznej. W rozłączeniu mogą zatem pozostawać zarówno rodzice pozostający w związku małżeńskim, jak i niebędący małżonkami. W takiej sytuacji sąd rodzinny może:
1) pozostawić władzę rodzicielską obojgu rodzicom albo
2) powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka.
Zgodnie z art. 22 § 1 Kodeksu pracy przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.
Zatrudnienie w ww. warunkach jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy. Nie jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu warunków wykonywania pracy, określonych powyżej.
Najem instytucjonalny jest analogicznym rozwiązaniem do najmu okazjonalnego, z tym że wynajmującym w przypadku najmu instytucjonalnego może być każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wynajmowania lokali (w przypadku najmu okazjonalnego wynajmującym może być tylko osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali). Ponadto, umowa najmu instytucjonalnego zawierana jest na czas oznaczony, ale jego górna granica nie została określona, jak w przypadku najmu okazjonalnego (maksymalnie 10 lat).
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu albo braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Zatem w sprawie o opróżnienie lokalu mieszkalnego sąd z urzędu bada, czy zachodzą przesłanki zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu.
Umowę najmu okazjonalnego może zawrzeć osoba fizyczna będąca właścicielem lokalu, która nie może prowadzić działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali.
Umowa najmu okazjonalnego zawierana jest na czas oznaczony nie dłuższy niż 10 lat i wymaga dochowania formy pisemnej pod rygorem nieważności.
Głównym celem umowy najmu okazjonalnego jest maksymalnie sprawne i skuteczne doprowadzenie do opróżnienia lokalu w sytuacji, gdy najemca utraci tytuł prawny do władania nim (uproszczona procedura egzekucji, nie jest wymagana sprawa o eksmisję).
Zasiłek opiekuńczy jest wsparciem finansowym, z którego mogą skorztstać osoby, które nie mogą pracować z uwagi na konieczność pozostania w domu i opiekowania się dzieckiem, nawet jak dziecko jest zdrowe. Żeby skorzystać z tego przywileju należy spełnić szereg warunków tj. trzeba być rodzicem, rodzicem adopcyjnym, rodzicem zastępczym, opiekunem prawnym lub osobą wychowującą i utrzymującą nie swoje dziecko. Kolejna przesłanka dotyczy obowiązku posiadania ubezpieczenia chorobowego.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że zameldowanie na pobyt stały jest czynnością stricte administracyjno - techniczną. Zameldowanie oprócz wskazania miejsca zameldowania i ogniskowania w tym miejscu ośrodka życia nie niesie za sobą żadnych innych przywilejów. Oznacza to, że zameldowanie pod danym adresem nie daje podstawy do tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego. Adres zameldowania jest pojęciem z zakresu prawa administracyjnego i używany jest w celach ewidencyjnych ludności. Zameldowania interesant dokonuje w Wydziale Spraw Obywatelskich, prowadzonym przez Urząd Miasta lub Gminy.
Zameldowanie na pobyt czasowy jak i na pobyt stały załatwić można w Wydziale Spraw Obywatelskich prowadzonym przez Urząd Miasta lub Gminy, osobiście bądź przez pełnomocnika. Udzielenie pełnomocnictwa nastąpić może wyłącznie na piśmie. Osoby nie mające zdolności do czynności prawnych (tj. osoby całkowicie ubezwłasnowolnione lub takie, które nie ukończyły 13 lat), osoby z ograniczoną zdolnością do czynności prawnych, (tj. osoby częściowo ubezwłasnowolnione, osoby, które ukończyły 13 lat, ale nie ukończyły lat 18), działają przez swojego rodzica, opiekuna prawnego lub opiekuna faktycznie sprawującego opiekę.
Rodzicielskie świadczenie uzupełniające jest przeznaczone dla tych rodziców, głównie kobiet, które z uwagi na wielodzietność nie mogły podjąć pracy zarobkowej lub z niej zrezygnowały. Wielodzietność w tym wypadku należy rozumieć jako wychowanie co najmniej 4 dzieci. Ustawodawca zdecydował się na regulację prawną tej materii ponieważ, opisana powyżej grupa osób funkcjonuje na granicy niedostatku czy wręcz ubóstwa. Kobiety, które musiały zrezygnować z pracy lub jej nie podjęły z uwagi na wielodzietność nie otrzymywały dotąd żadnego świadczenia lub otrzymywały je w znacznie umniejszonej kwocie. Stąd rodzicielskie świadczenie rodzicielskie uzupełniające ma stanowić źródło zapewnia podstawowych środków do życia.
Sprawca przemocy domowej, w razie skazania, oprócz wymierzonej przez sąd karny kary powinien się liczyć również z zastosowaniem wobec niego środka karnego, który polega na zakazaniu mu kontaktu z ofiarą popełnionego przez niego przestępstwa. Szczegółowe zasady związane z zastosowaniem tego środka karnego uregulowane są w art. 41a Kodeksu karnego. W niniejszym poście przybliżymy ten temat.
Należy wskazać, że ustawodawca przewidział kiedy orzeczenie omawianego środka karnego jest obowiązkowe, ale również uregulował sytuacje, gdy sąd ma możliwość skorzystania z niego.
Niniejszy wpis stanowi kontynuację tematu pieczy zastępczej. Tym razem poświęcamy uwagę rodzinnej pieczy zastępczej. Na wstępie należy wyjaśnić, że są dwie formy pieczy zastępczej tj. piecza w formie rodzinnej i instytucjonalnej. Rodzinna piecza zastępcza również występuje w kilku postaciach, a mianowicie jako rodzina zastępcza (spokrewniona, niezawodowa, zawodowa, w tym zawodowa pełniąca funkcję pogotowia rodzinnego i zawodowa specjalistyczna) oraz jako rodzinny dom dziecka.
Jedną z form wspierania rodziny, w której występują trudności w wypełnieniu funkcji opiekuńczo-wychowawczych jest tzw. praca z rodziną, w ramach której ważną rolę pełni asystent rodziny. Pracownik socjalny po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego oraz po dokonaniu analizy sytuacji danej rodziny może stwierdzić konieczność przydzielenia rodzinie asystenta rodziny. Jeśli wniosek o przyznanie asystenta rodziny zostanie pozytywnie rozpoznany przez kierownika ośrodka pomocy społecznej albo dyrektora centrum usług społecznych, asystent rodziny rozpocznie prowadzenie pracy z rodziną w miejscu jej zamieszkania lub w miejscu wskazanym przez tę rodzinę.
W sytuacji gdy rodzinie występują trudności w wypełnieniu funkcji opiekuńczo-wychowawczych wójt (burmistrz, prezydent miasta) zobowiązany jest zapewnić jej wsparcie, które obejmuje w szczególności:
1. analizę sytuacji rodziny i środowiska rodzinnego oraz przyczyn kryzysu w rodzinie;
2. wzmocnienie roli i funkcji rodziny;
3. rozwijanie umiejętności opiekuńczo-wychowawczych rodziny;
4. podniesienie świadomości w zakresie planowania oraz funkcjonowania rodziny;
5. pomoc w integracji rodziny;
6. przeciwdziałanie marginalizacji i degradacji społecznej rodziny;
7. dążenie do reintegracji rodziny.
Wspieranie rodziny może być realizowane w jednej z dwóch form, a mianowicie jako praca z rodziną lub pomoc w opiece i wychowaniu dziecka. Praca z rodziną, jako forma wspierania rodziny należy do zadań gminy, które najczęściej jest realizowane za pośrednictwem ośrodka pomocy społecznej albo centrum usług społecznych.
W ramach kontynuacji tematu pieczy zastępczej, w niniejszym wpisie zajmiemy się kwestią regulacji prawnych związanych ze sprawowaniem pieczy zastępczej nad dzieckiem niepełnosprawnym. Przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej w pewnych aspektach trochę inaczej regulują sytuację małoletniego z orzeczeniem o niepełnosprawności, który jest umieszczany w pieczy zastępczej. Poniżej przedstawimy czego dotyczą te różnice.
Piecza zastępcza polega na wspieraniu rodziny, w której dochodzi do dysfunkcji w zakresie sprawowania władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi. Celem tej pieczy jest przede wszystkim zapewnienie czasowej opieki nad dziećmi w przypadkach gdy ich rodzice nie mogą jej prawidłowo sprawować. Regulacje na ten temat znajdują się w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, a także w ustawie z dnia 09 czerwca 2011r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. W dzisiejszym poście skupimy się na jednej kwestii, a mianowicie na tym komu może zostać powierzona piecza zastępcza.
Właściciel może podwyższyć czynsz albo inne opłaty za używanie lokalu, wypowiadając jego dotychczasową wysokość, najpóźniej na koniec miesiąca kalendarzowego, z zachowaniem terminów wypowiedzenia. Termin wypowiedzenia wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu wynosi 3 miesiące, chyba że strony w umowie ustalą termin dłuższy. Wypowiedzenie wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu powinno być pod rygorem nieważności dokonane na piśmie.
W ramach umowy najmu właściciel lokalu udostępnianego najemcy ma określony zakres obowiązków związanych z tą nieruchomością. Regulują je przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz przepisy zawarte w Kodeksie cywilnym. W razie konfliktu między stronami umowy najmu tj. wynajmującym oraz najemcą, warto wiedzieć czego można od właściciela mieszkania wymagać.
Do obowiązków wynajmującego należą następujące kwestie:
1) wydanie najemcy lokalu mieszkalnego w stanie przydatnym do umówionego użytku,
2) zapewnienie sprawnego działania istniejących instalacji i urządzeń związanych z budynkiem, umożliwiających najemcy korzystanie z wody, paliw gazowych i ciekłych, ciepła, energii elektrycznej, dźwigów osobowych oraz innych instalacji i urządzeń stanowiących wyposażenie lokalu i budynku określonych odrębnymi przepisami,