Blog
Od 2020 roku zostały wprowadzone zmiany dotyczące kosztów komorniczych. Koszty jakie obowiązują w bieżącym roku są uregulowane w Ustawie o komornikach sądowych oraz w Ustawie o kosztach komorniczych, a przepisy w niej zawarte znacznie wpływają na prace firm komorniczych jak i wysokości opłat jakie musi ponieść osoba zadłużona, a także na specyfikę samej egzekucji.
Wyżej wymieniona ustawa szczegółowo określa wysokość kosztów związanych z egzekucją firmy komorniczej. Należy podkreślić, że nowe zasady dotyczą wyłącznie spraw, które wszczęto 1 stycznia 2019 roku i później, czyli nowe zasady tyczą się wszystkich spraw wszczętych w 2019 i 2020 roku. Obecnie płata egzekucyjna jest ujednolicona. Oznacza to, że dla wszystkich egzekucji ustalono poziom 10% wartości kwoty egzekwowanej od dłużnika, a w niektórych sytuacjach naliczana jest stawka w wysokości 3% wartości egzekwowanej kwoty. Naliczenie mniejszej stawki (3%) jest możliwe tylko wtedy, gdy dłużnik spłaci część lub całość swojego zobowiązania w ciągu 30 dni od momentu zawiadomienia, że egzekucja komornicza została wszczęta. Przed wprowadzeniem nowych przepisów (czyli sprawy wszczęte przed 1 stycznia 2019 r.) nie obowiązywała ujednolicona opłata związana z egzekucją komornika. Koszty komornicze były bowiem uzależnione od sposobu egzekucji . Wynosiły 8% w przypadku egzekucji wynagrodzenia za pracę, przejęcia konta bankowego lub egzekucji środków ze świadczenia z ubezpieczenia społecznego i niektórych zasiłków. Stawka 15% obejmowała pozostałe egzekucje np. ruchomości.
Nowe koszty komornicze mogą zostać umorzone, a starać się o to może nie tylko dłużnik, ale także wierzyciel. W przypadku, gdy zadłużony nie posiada takich środków, by uiścić opłatę za postępowanie komornicze i jej zapłata mogłaby spowodować narażenie siebie lub rodziny na szkody, dostaje możliwość wnioskowanie o umorzenie kosztów komorniczych. Wniosek składa się do właściwego sądu rejonowego argumentując go niestabilną sytuacją finansową, która uniemożliwia uiszczenie opłaty komorniczej. W dokumencie trzeba podać niezbędne informacje, takie jak: dane dłużnika i wierzyciela, numer i wydanie tytułu wykonawczego, a także przyczyny, z których zadłużony nie może pokryć opłaty. W przypadku bezpodstawnej egzekucji ustawa również przewiduje konieczność uiszczenia opłaty w wysokości 10% egzekwowanej kwoty. Kwota ta zostanie jednak pobrania nie od dłużnika, a od wierzyciela. Bezpodstawna egzekucja to taka, w której na przykład we wniosku wskazana została osoba, która nie jest zadłużona. Innym przypadkiem, w którym egzekucja może być uznana za bezpodstawną, jest wszczęcie postępowania bez celu.