Blog

Można na niego wpłacać także odsetki za zwłokę powstałe od zaległości podatkowych z tytułu PIT, CIT i VAT oraz koszty upomnienia.

Pozostałe podatki, np. podatek od czynności cywilnoprawnych i opłaty należy opłacać w dotychczasowy sposób.

Numer mikrorachunku podatkowego można wygenerować bezpłatnie na stronie podatki.gov.pl. Generator mikrorachunku podatkowego działa całą dobę. Można to zrobić w każdym momencie i wielokrotnie np. w przypadku wątpliwości czy został wygenerowany poprawnie. Sprawdzi go można również w dowolnym urzędzie skarbowym.  Numer nadawany jest każdemu podatnikowi i płatnikowi automatycznie – to znaczy, że nie wymaga składania żadnych wniosków do urzędu. Zawsze wygenerowany zostanie ten sam numer mikrorachunku, nadany indywidualnie i zawierający m.in. PESEL lub NIP. Dla dokonania sprawdzenia numer mikrorachunku, wystarczające jest podanie:
PESEL, w przypadku osobą fizyczną, które nie prowadzą działalności gospodarczej albo podmioty nie zarejestrowane jako podatnik VAT, NIP, w przypadku prowadzących działalność gospodarczą lub będących podatnikami VAT albo płatników podatków, składek na ubezpieczenie społeczne i / lub zdrowotne.
Generator mikrorachunku podatkowego opublikowany na stronie www.podatki.gov.pl umożliwia wskazanie zarówno identyfikatora NIP, jak i PESEL, a zatem w sytuacji posiadania obu tych numerów możliwe jest wygenerowanie dwóch odrębnych mikrorachunków podatkowych. Nie jest to błąd systemu. Jednocześnie należy zauważyć, że art. 3 ust. 1 ustawy z 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników wskazuje, który z identyfikatorów podatkowych (tj. NIP czy PESEL) jest właściwy dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. W celu właściwego dokonania wpłaty do urzędu skarbowego należy użyć mikrorachunku podatkowego zawierającego prawidłowy identyfikator;

• PESEL – jeśli podatnik jest osobą fizyczną i nie prowadzi działalności gospodarczej lub nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT,
• NIP – jeśli osoba prowadzi działalność gospodarczą lub jest podatnikiem VAT lub jest płatnikiem podatków, składek na ubezpieczenie społeczne i/lub zdrowotne.

Reasumując, podatnik powinien dokonywać zapłaty podatku przy użyciu mikrorachunku, który zawiera jego identyfikator podatkowy.

Mikrorachunek podatkowy składa się z 26 znaków a jego struktura zawiera: sumę kontrolną, numer rozliczeniowy jednostki organizacyjnej banku, identyfikator podatkowy. Mikrorachunek podatkowy służy tylko do wpłat podatku. Zwroty nadpłat będą realizowane  na dotychczasowych zasadach, czyli np. na ROR, na rachunki bankowe wskazane w CEIDG-1  lub odpowiednio NIP-8 lub na specjalny rachunek VAT.

Co niezwykle istotne, numer indywidualnego mikrorachunku podatkowego nie ulega zmianie mimo zmiany miejsca zamieszkania, zmiany nazwiska czy właściwości urzędu skarbowego oraz nie zawiera historii wpłat.

Docelowo zaksięgowane wpłaty można sprawdzić, logując się na swój profil na Portalu Podatkowym, na którym podatnik ma dostęp do swoich informacji podatkowych. Prowadzenie mikrorachunku jest całkowicie bezpłatne.

Środki wpłacane na mikrorachunek nie stanowią przedmiotu zajęcia komorniczego, tzn. zapłacony podatek nie może być przejęty przez komornika, ma on jednak prawo do zajęcia nadpłaty  (np. na poczet mandatów, kar, roszczeń cywilnoprawnych). Mikrorachunek podatkowy a zaległości podatkowe; Zgodnie z art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej podatnik nieposiadający zaległości podatkowych  w momencie dokonywania przelewu ma prawo określić jakie zobowiązanie chce uregulować. Zgodnie z zasadą ogólną, jeżeli na podatniku ciążą zobowiązania z różnych tytułów, dokonaną wpłatę, zalicza się na poczet podatku, począwszy od zobowiązania o najwcześniejszym terminie płatności, chyba że podatnik wskaże, na poczet którego zobowiązania dokonuje wpłaty.

Natomiast gdy podatnik posiada zaległości podatkowe względem urzędu skarbowego, wówczas dokonaną wpłatę zalicza się na poczet zaległości podatkowej o najwcześniejszym terminie płatności we wskazanym przez podatnika podatku. W przypadku braku takiego wskazania  lub braku zaległości podatkowej we wskazanym podatku zaliczenie nastąpi na poczet zaległości podatkowej o najwcześniejszym terminie płatności spośród wszystkich zaległości podatkowych podatnika. W sprawie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości podatkowej urząd skarbowy wydaje postanowienie. Wskazuje w nim, w jakiej części został uregulowany podatek, a ile przypadło  na odsetki.