Umową majątkową małżeńską, tak zwaną intercyzą, zawieraną w formie aktu notarialnego, można m.in. rozszerzyć obowiązującą między małżonkami wspólność majątkową, tj. wspólność ustawową. Możliwość rozszerzenia wspólności ustawowej nie jest jednak nieograniczona. Zgodnie bowiem z art. 49 § 1 pkt 1) ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jednolity: Dz. U. z 2023 r., poz. 2809 ze zm.) – dalej jako „k.r.o.”, nie można przez umowę majątkową małżeńską rozszerzyć wspólności na przedmioty
majątkowe, które przypadną małżonkowi z tytułu dziedziczenia, zapisu lub darowizny.
Powyższe ograniczenie ma charakter bezwzględnie obowiązujący, co oznacza że umowa majątkowa małżeńska, która zawierałaby zapis o rozszerzeniu wspólności ustawowej na przedmioty, które w przyszłości mają przypaść małżonkowi tytułem dziedziczenia, będzie w tym zakresie nieważna. Ograniczenie przewidziane w art. 49 ust. 1 pkt 1) k.r.o. chroni swobodę przekazania majątku na wypadek śmierci przez spadkodawcę, który może nie wiedzieć o modyfikacji ustroju majątkowego spadkobiercy, a którego intencją jest dokonanie przysporzenia na rzecz określonej osoby, np. tylko na rzecz swojego dziecka pozostającego w związku małżeńskim a nie na rzecz tego dziecka i jego małżonka. W razie innej intencji spadkodawcy, może on po prostu dokonać przysporzenia na rzecz obojga małżonków.
Reasumując, przedmioty majątkowe, które przypadną małżonkowi tytułem dziedziczenia, w obowiązującym stanie prawnym, zawsze wejdą do majątku osobistego małżonka. Nie jest w tym zakresie potrzebne dodatkowe zastrzeżenie spadkodawcy dokonane np. w treści testamentu. Art. 49 ust. 1 pkt 1 k.r.o. stanowi zatem regulację stabilizującą obrót prawny, gdyż przesądza ona jednoznacznie o losie odziedziczonego przedmiotu.
Na marginesie wypada jeszcze zwrócić uwagę na fakt, że opisane powyżej reguły dotyczące przedmiotów majątkowych, które przypadną małżonkowi tytułem dziedziczenia, dotyczą również przedmiotów majątkowych, które przypadną małżonkowi tytułem zapisu bądź darowizny. Również w tym zakresie nie jest wymagane dodatkowe zastrzeżenie spadkodawcy poczynione np. w treści testamentu, gdy chodzi o zapis, bądź darczyńcy – w treści umowy darowizny.