Zgodnie z art. 166 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 2023 r., poz. 1465) – dalej jako „k.p.”:
Część urlopu niewykorzystaną z powodu:
1) czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby,
2) odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
3) odbywania ćwiczeń wojskowych w ramach pasywnej rezerwy, pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie albo pełnienia służby w aktywnej rezerwie, przez czas do 3 miesięcy,
4) urlopu macierzyńskiego
pracodawca jest obowiązany udzielić w terminie późniejszym.
Powyższe unormowanie zawiera zamknięty katalog przyczyn powodujących przerwanie urlopu wypoczynkowego pracownika, a równocześnie skutkujących dla pracodawcy obowiązkiem udzielenia niewykorzystanej części urlopu w terminie późniejszym. Ewentualne inne okoliczności utrudniające pracownikowi wypoczynek, np. konieczność sprawowania w czasie urlopu wypoczynkowego opieki nad chorym dzieckiem, nie stanowią jednak powodu przerwania urlopu i nie pociągają za sobą obowiązku pracodawcy udzielenia niewykorzystanego urlopu w terminie późniejszym.
Wystąpienie wskazanej w art. 166 k.p. okoliczności powodującej przerwanie urlopu wypoczynkowego i rodzącej obowiązek udzielenia niewykorzystanego urlopu w terminie późniejszym musi zostać potwierdzone stosownym dokumentem. Samo faktyczne wystąpienie takiej okoliczności, np. choroby, która nie zostanie potwierdzona zaświadczeniem o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, nie spowoduje bowiem obowiązku pracodawcy modyfikacji terminu urlopu wypoczynkowego.