Zaokrąglanie niepełnego dnia urlopu przewidziane w art. 1553 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 2023 r., poz. 1465) – dalej jako „k.p.”, dotyczy sytuacji, w których urlop został udzielony pracownikowi na podstawie proporcjonalnych wyliczeń.
Tytułem przykładu, w przypadku pracownika mającego prawo do 26 dni urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym, który przepracował u danego pracodawcy tylko 3 miesiące, wymiar urlopu po zaokrągleniu wyniesie 7 dni, bowiem 26 dni urlopu
: 12 miesięcy = 2,17 dnia urlopu/miesiąc x 3 miesiące = 6,51 dnia urlopu, co z kolei po zaokrągleniu do pełnego dnia daje właśnie 7 dni urlopu.
Przewidzianej w art. 1553 k.p. zasady zaokrąglania niepełnego dnia urlopu nie stosuje się do urlopu cząstkowego nabywanego przez pracownika w pierwszym roku pracy, o czym mowa w art. 153 § 1 k.p.
Może również zdarzyć się sytuacja, że pracownik w danym roku kalendarzowym będzie pracował u kilku różnych pracodawców. Wówczas opisana powyżej reguła zaokrąglania niepełnego dnia urlopu mogłaby prowadzić do przekroczenia wymiaru urlopu wynoszącego 20 dni albo 26 dni w roku kalendarzowym. Aby temu zapobiec, w art. 1553 § 2 k.p., wprowadzono zasadę, iż wymiar urlopu należny pracownikowi w danym roku kalendarzowym nie może przekroczyć wymiaru wynikającego z art. 154 § 1 i 2, tj. odpowiednio 20 dni albo 26 dni.