Przepisy Kodeksu pracy (art. 18, art. 183b) jasno stanowią, że żaden pracownik (ani też osoba starająca się o pracę) nie może być dyskryminowana ze względu na płeć, wiek, religię, rasę, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową czy orientację seksualną. Pracodawca nie może również od tych czynników uzależniać awansu pracownika lub wysokości jego pensji. Dyskryminowanie lub namawianie do dyskryminacji stanowi naruszenie prawa pracowników do równego traktowania. Takiej samej ochronie podlegają pracownicy bez względu na to, czy są zatrudnieni na pełen etat czy są na umowie cywilno-prawnej, a także na czas niekreślony czy określony.
Przepisy Kodeksu pracy (art. 18, art. 183b) jasno stanowią, że żaden pracownik (ani też osoba starająca się o pracę) nie może być dyskryminowana ze względu na płeć, wiek, religię, rasę, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową czy orientację seksualną. Pracodawca nie może również od tych czynników uzależniać awansu pracownika lub wysokości jego pensji. Dyskryminowanie lub namawianie do dyskryminacji stanowi naruszenie prawa pracowników do równego traktowania. Takiej samej ochronie podlegają pracownicy bez względu na to, czy są zatrudnieni na pełen etat czy są na umowie cywilno-prawnej, a także na czas niekreślony czy określony.