Podstawowym źródłem dowodowym w sprawie karnej są z reguły świadkowie. Treść ich zeznań w zasadniczy sposób wpływa na decyzję organów ścigania wymiaru sprawiedliwości w przedmiocie pociągnięcia sprawcy do odpowiedzialności karnej. Świadkiem zdarzenia w sprawie karnej może być także dziecko. Świadkiem jest osoba, która widziała czyn, który stał się kanwą postępowania karnego, posiadająca wiedzę na temat tego zdarzenia w pełnym lub fragmentarycznym jego zakresie.
W przedmiocie powołania na świadka zdarzenia małoletniego dziecka wypowiada się art. 171 § 3 Kodeksu postępowania karnego, który brzmi: jeżeli osoba przesłuchiwana nie ukończyła 15 lat, czynności z jej udziałem powinny być, w miarę możliwości, przeprowadzone w obecności przedstawiciela ustawowego lub faktycznego opiekuna, chyba że dobro postępowania stoi temu na przeszkodzie. Bardzo ważne jest w przypadku osoby, która nie ukończyła 15 lat, iż jej przesłuchanie w sprawach o przestępstwa popełnione z użyciem przemocy, odbywać się musi w specjalnych warunkach poza salą sądową. Powołanie takiego świadka powinno nastąpić tylko, gdy zeznania dziecka będą miały istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.
Przesłuchanie dziecka nie odbywa się na sali sądowej lecz w tzw. Przyjaznym Pokoju Przesłuchań Dzieci, który powinien znajdować się w każdym sądzie. Takie przesłuchanie odbiega od sformalizowanego przesłuchania świadka na sali sądowej. Dziecko uczestniczące musi czuć się komfortowo, a warunki winny minimalizować stres towarzyszący dziecku.
Przesłuchanie dziecka odbywa się przy udziale sądu oraz biegłego psychologa. W przesłuchaniu udział mają prawo wziąć również prokurator, obrońca oraz pełnomocnik pokrzywdzonego. Małoletni świadek może odmówić składania zeznań w sprawie jeśli jest spokrewniony ze sprawcą. Sędzia przesłuchujący ma także obowiązek wskazania dziecku prawa do uchylenia się od odpowiedzi na poszczególne pytania, jeżeli mogłoby to narazić jego lub jego najbliższych na odpowiedzialność za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.