W pierwszej kolejności należy wskazać, że przestępstwo znęcania się spenalizowane jest w art. 207 kodeksu karnego. Przepis stanowi, że:
§1 Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 1a. Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą nieporadną ze względu na jej wiek, stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1 lub 1a połączony jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1-2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
Osoba dotknięta przestępstwem znęcania się może złożyć zawiadomienie o stosowaniu wobec niej przemocy fizycznej na posterunku policji lub na prokuraturze Na tej podstawie następuje wszczęcie postępowania przygotowawczego (obowiązek policji nawet jeżeli zawiadomienie jest anonimowe) w celu ustalenia stanu faktycznego.
Uprawnieniem osoby poszkodowanej na tym etapie postępowania jest ustanowienie w celu reprezentowania jej interesów pełnomocnika, którym może być radca prawny lub adwokat. W przypadku, gdy osoba pokrzywdzona nie posiada wystarczających środków pieniężnych na ustanowienie pełnomocnika z wyboru, może złożyć wniosek o wyznaczenie takiego pełnomocnika z urzędu.
Kolejne nieuprawnienie osoby pokrzywdzonej to zgłoszenie do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego w postępowaniu karnym, swego udziału w sprawie sądowej w charakterze oskarżyciela posiłkowego. Oskarżyciel posiłkowy, który jest jednocześnie osobą pokrzywdzoną, posiada szereg dodatkowych uprawnień procesowych. Występuje w procesie karnym obok prokuratora. Nie ma tylko statusu świadka, więc uczestniczy we wszelkich czynnościach procesowych np. w składaniu wyjaśnień przez oskarżonego czy w zeznaniach świadków. Oskarżyciel posiłkowy może złożyć wniosek (niezależnie od prokuratora), o wymierzenie kary jaka odpowiada jego wyobrażeniu sprawiedliwości, podnosząc o ukaraniu w żądanym zakresie.
Jednym z uprawnień osoby dotkniętej przestępstwem znęcania jest żądanie izolacji sprawcy od ofiary. Policjant interweniujący podczas zdarzenia, gdy stwierdzi, że zachodzi okoliczność wystąpienia zagrożenia dla życia lub zdrowia osoby dotkniętej przemocą, ma uprawnienie do wydania nakazu natychmiastowego opuszczenia zajmowanego mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia. Nakaz opuszczenia jest natychmiast wykonalny na czas 14 dni z możliwością jego przedłużenia na wniosek osoby uprawnionej w trybie zabezpieczenia. Nakaz ten w razie potrzeby może być egzekwowany przez policjanta przy użyciu środków przymusu.