Rodzice żyjący w rozłączeniu to rodzice, którzy nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego, nie mieszkają wspólnie w jednym mieszkaniu czy domu. Zatem mowa o separacji faktycznej. W rozłączeniu mogą zatem pozostawać zarówno rodzice pozostający w związku małżeńskim, jak i niebędący małżonkami. W takiej sytuacji sąd rodzinny może:
1) pozostawić władzę rodzicielską obojgu rodzicom albo
2) powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka.
Aby możliwe było pozostawienia obojgu rodzicom władzy rodzicielskiej konieczne jest przedstawienie przez rodziców sądowi pisemnego porozumienia o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Porozumienie to musi być zgodne z dobrem dziecka, a sąd powinien nabrać przekonania, że rodzice będą współdziałać ze sobą w sprawach dziecka. Sąd nie jest jednak związany treścią porozumienia i może dokonywać zmian w porozumieniu, jeżeli uzna to za konieczne.
W przypadku braku porozumienia rodziców sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli jego dobro za tym przemawia. Zatem władza rodzicielska będzie przysługiwała w pełnym zakresie jednemu z rodziców, a drugiemu tylko w tym zakresie, jaki został wyznaczony w sentencji. W orzeczeniu sąd powinien wyraźnie wskazać, do jakich obowiązków i praw ogranicza władzę rodzicielską (np. ograniczenie do współdecydowania co do kwestii związanych ze zmianą miejsca pobytu dzieci, z organizowaniem ich wypoczynku i wczasów, ich leczeniem, z wyborem szkoły, nauką pozaszkolną, zasadami wychowania, kierunkiem i zakresem wykształcenia, praktyką zawodową, wyborem zawodu).
Wybór rodzica, któremu powierzona zostanie władza rodzicielska uwarunkowany jest jego kwalifikacjami osobistymi, relacjami między rodzicami a dzieckiem, wiekiem dziecka.