Blog

Uprawdopodobnienie daje mniejszy stopień pewności niż udowodnienie; samo oświadczenie wnioskodawcy o braku wiadomości co do miejsca pobytu strony nie stanowi uprawdopodobnienia; uprawdopodobnienie może nastąpić przez przesłuchanie podmiotu składającego wniosek o ustanowienie kuratora, domowników, sąsiadów, właściciela domu, administratora, dozorcy, przedłożenie ich oświadczeń, przedstawienie pisemnej informacji biura adresowego lub organów ewidencji ludności, że osoba nigdzie nie jest zameldowana.

W sprawach o roszczenia alimentacyjne, jak również w sprawach o ustalenie pochodzenia dziecka i o związane z tym roszczenia, ustanowienie kuratora dla pozwanego, którego miejsce pobytu nie jest znane, także następuje na wniosek, jednak przewodniczący przed ustanowieniem kuratora przeprowadzi z urzędu stosowne dochodzenie w celu ustalenia miejsca zamieszkania lub pobytu pozwanego. W ramach dochodzenia można zwrócić się do różnych podmiotów w celu uzyskania informacji o miejscu pobytu strony, np. można zwrócić się do urzędu skarbowego, ZUS, NFZ z zapytaniem, czy dana osoba korzystała ze świadczeń zdrowotnych i jaki adres podawała, urzędu pracy.

Ustanowienie kuratora bez dostatecznego uprawdopodobnienia, że miejsce pobytu strony nie jest znane, powoduje nieważność postępowania.

Postanowienie lub zarządzenie o ustanowieniu kuratora ogłasza się publicznie w budynku sądowym i lokalu wójta (burmistrza, prezydenta miasta) gminy właściwej ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania lub pobytu osoby nieobecnej, a w innych przypadkach – gminy właściwej ze względu na siedzibę sądu. W sprawach większej wagi, poza powyższymi sposobami ogłoszenia, przewodniczący (referendarz sądowy) może zarządzić ogłoszenie także w prasie.

Ustanowienie kuratora powoduje, że pisma kierowane do strony, dla której został ustanowiony, mogą być doręczane tylko jemu. Z chwilą doręczenia pisma kuratorowi doręczenie staje się skuteczne.